Just hold on for a minute.
Calm the blabbering thoughts that's occupying your mind.Ask yourselves this question and ponder on it:
"Have you ever been afraid of revealing your real self to anybody at any point of your life? "
That did strike a nerve, didn't it?
.
.
.
We are judged for the continent we were born to.
We are judged for the country we belong to.
We are judged for the state we live in
For the district and the village therein.
We are judged for being a member of 'that' family.
We are judged for being a student of 'this' University.
We are judged for the place we work all day
And for the friends we hangout with on holiday.
We are judged for wearing an attire.
We are judged for the 'audacity' for writing a satire.
We are judged for believing in a God
And for the superstitions we mock.
.
.
.
The words you swallowed in front of your parents,
The weird dreams you never shared to your partner,
The tears you hide from your children,
The vulnerabilities you never confess to your friends.....
The worry of being ridiculed by your peers for listening to 80's music.
The stutter while voicing your financial distress to your fiancé.
The reluctance in admitting you were traumatised before.
The fire that sets ablaze when you are asked about your religion by statesmen.
The expectation of disapproval from people from same religion but with a different opinion.
The helplessness that shadows on the face for belonging to a particular caste.
The hesitation in giving shelter to the landless immigrants....
Anything. Literally anything can be our insecurities. Insecurities born out of a judgmental society and a culture based on division and exclusion.
The outcome of it being the emergence of generations with identity crisis.
People who are afraid of speaking out what they believe in.
Parents who lack the energy to bring up confident kids.
Generations of faking humans.
I have faked.
You have faked.
We are all still faking.
We need to accept differences.
We need to respect preferences.
Let our love for fellow humans be greater than our dislike for their likes.
Let our smiles' radiation melt down the hatred they have cooked for us.
A reminder for you and me, coz we know, we are suffocating in these outfits of disguise.
Beautifully written 😍
ReplyDeleteThank you Fathima💖
DeleteAnd the list of insecurities goes on..
ReplyDeleteWell said ⚡
❤️
DeleteReality💯
ReplyDeleteAami💖
DeleteWooow that’s so well put ❤️
ReplyDeleteThank you Aysha! 💖
DeleteLove❤
ReplyDelete💖
DeleteAaww🥺🤩... Well written❤️❤️
ReplyDeleteThank you! 💖
Delete'ചിന്താഭാരം' - ഞാൻ ഏറ്റവുമധികം ഏറ്റുമുട്ടിയ ഒരു യഥാർഥ്യമാണ്. ഒരുപാട് ചിന്തിക്കുന്നത് അല്ലെങ്കിൽ തത്ത്വചിന്തകൾ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നത് നമ്മളെ സാധാരണ category of people നിന്ന് വേർതിരിക്കുമെന്ന് തോന്നാറുണ്ട്. എന്തിനോ വേണ്ടിയുള്ള ലോകത്തിന്റെ ഓട്ടത്തിൽ ഒരു അർത്ഥശൂന്യത തോന്നാറുണ്ട്. Insecurity, Frustration ഒക്കെ പെരുമ്പാമ്പിനെ പോലെ വരിഞ്ഞുമുറുക്കുമ്പോൾ i feel chocked! ഞാൻ അങ്ങനെ ആരോടും പറയാൻ ശ്രമിക്കാറില്ല! Mediocore ലോകമാണ്, ഇവിടെ എല്ലാം perfect ആണ്. ഓടാൻ പറയുമ്പോൾ ഓടണം. നമ്മടെ insecurity ഒന്നും ആർക്കും കേൾക്കണ്ടാ, കേട്ടാൽ പിരാന്താണെന്ന് പറയും! നമ്മുടെ നാട്ടിലെ പുരുഷപ്രജ മംഗലശ്ശേരി നീലകണ്ഠന്മാർ ആണെന്നാണ് ആളുകളുടെ ധാരണ. ഞാൻ ഞാനാകുന്നയിടം അങ്ങനെ ഒന്നുണ്ടേൽ നന്നായിരുന്നു.
ReplyDeleteCarpe diem 💙💫
അങ്ങിനെ ഒരു ഇടം കണ്ടെത്തുക
Deleteഅവിടം നിന്റെ ചിന്തകളെ പടർത്തുക
അവിടെയും ശ്വാസംമുട്ടുമ്പോൾ പുറത്ത് കടക്കുക
ചിന്തിക്കാന് നേരം ഇല്ലാത്തവരെ കാണുക
അവരെ ചിന്തിക്കാൻ പഠിപ്പിക്കുക
അവരുടെ ഭ്രാന്തുകളെക്കുറിച്ച് തിരിച്ചറിവ് നല്കുക